แท้จริงบรรดาผู้ที่ปฏิเสธศรัทธา และพวกเขาได้หายไปในขณะที่พวกเขาเป็นผู้ปฏิเสธศรัทธานั้น ทองเต็มแผ่นดินก็จะไม่ถูกรับจากคนใดในพวกเขาเป็นอันขาด และแม้ว่าเขาจะใช้ทองนั้นไถ่ตัวเขาก็ตาม ชนเหล่านี้แหละสำหรับพวกเขานั้น คือการลงโทษอันเจ็บแสบและทั้งไม่มีบรรดาผู้ช่วยเหลือใด ๆ สำหรับพวกเขาด้วย.  (พระคัมภีร์กุรอ่าน, 3:91)

ชีวิตนี้เป็นโอกาสเพียงครั้งเดียวที่พวกเราจะได้ชื่นชมสรวงสวรรค์และพ้นไปจากขุมนรก เนื่องจากเมื่อผู้ใดตายไปในขณะไม่มีความศรัทธา เขาผู้นั้นจะไม่มีโอกาสกลับมายังโลกนี้เพื่อมาสร้างศรัทธาได้ อย่างที่พระผู้เป็นเจ้าทรงตรัสไว้ในพระคัมภีร์กุรอานว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อผู้ไม่มีความศรัทธาในวันพิพากษา ดังนี้:

 และหากเจ้าจะได้เห็น ขณะที่พวกเขาถูกให้หยุดยืนเบื้องหน้าไฟนรก แล้วพวกเขาได้กล่าวว่า โอ้! หวังว่าเราจะถูกนำกลับไป และเราก็จะไม่ปฏิเสธบรรดาโองการแห่งพระเจ้าของเราอีก และเราก็จะได้กลายเป็นผู้ที่อยู่ในหมู่ผู้ศรัทธา!”  (พระคัมภีร์กุรอ่าน, 6:27)

แต่ไม่มีผู้ใดจะมีโอกาสเช่นนี้เป็นครั้งที่สองอีกเลย.

พระศาสดามูหะหมัด ทรงตรัสว่า: {บุรุษที่มีความสุขที่สุดในโลกของบุคคลเหล่านั้นที่ถูกโยนลงสู่กองไฟ (ขุมนรก) ในวันพิพากษาจะถูกส่งไปลงยังขุมนรกทันที จากนั้น เขาผู้นั้นจะถูกถามว่า “บุตรแห่งอาดัม เจ้าเคยเห็นความดีบ้างหรือไม่ เจ้าเคยประสบกับคุณงามความดีบ้างหรือไม่” จากนั้นเขาจึงกล่าวว่า “ไม่เคยเลยพระเจ้าค่ะ โอพระผู้เป็นเจ้า!”}¹
 

_____________________________

เชิงอรรถ:

(1) บรรยายไว้ใน Saheeh Muslim เลขที่ 2807 และ Mosnad Ahmad เลขที่ 12699.
 

โฮมเพจ: www.islam-guide.com